Kropki owe czarne i wielorakie
wzory takie z nich w krate
romantyczność na łące knują
język skrytych wśród traw
kochanków biegle konspirują
bo na łące nie ma zajęcy, biedronek i chabrów
tam jest tajemne miłosci podziemie.

Królestwo namiętnych przytuleń,
westchnień i brzęczących orgazmów.

Korzystajcie mili moi z chwil ostatnich
letnio ciepłych w celach przyrodniczych.

Botanika bowiem służy jak nic innego szczęściu człowieka.

Zacny, płochy Don Kichocie
osiodłaj dziarskiego Rosynanta
wróciła nadzieja emigranta
wiatrak choć dziur tyle co w płocie

Taki krzywe wieże w Camelocie...

Coś jak Stara Lubownia...

byłem kwietniem byłem majem
teraz jestem beznocnym czerwcem
na leśnych polanach w paproci kwiatach
pod trzydzieste szóste drzewo
już do ciebie nie wracam

„Jeszcze mijam zdrów otwarte okna. To stary wiedeński kawał. Był taki jeden błazen uliczny, nazywano go Mysikról: tresował gryzonie, stawiał horoskopy, potrafił udawać Napuleuna, uczył psy pierdzieć na komendę. Pewnej nocy wyskoczył z okna razem z pudłem, w którym zamknął wszystkie swoje zwierzątka. Na pudle był napis \"Życie jest serio, a sztuka dla frajdy\". Podobno jego pogrzeb zamienił się w ogólne balowanie. Uliczny sztukmistrz się zabił. Przedtem nikt mu nie pomagał, ale kiedy go zabrakło, wszyscy to poczuli. Kto po jego śmierci każe psom muzykować, myszom sapać?...Trzeba wiele pracy i ogromnej sztuki, żeby żyć mniej serio…” z Irvinga \"Hotel New Hampsire

zawsze wierzę w takie opowieści


dziękuję za możliwość zobaczenia

pod światło zawsze dobrze