Miejsce pełne ducha

bardzo klimatyczne!

Wewnątrz pustka , a dwie postaci za oknem tworzą historię...
Podoba mi się. :)

bardzo ciekawe z klimatem foto

Pięknie. Smile świetnie napisał.

pusto, a jakby pełno duchów ... ;-)

nieobecności





przede wszystkim, a
często tylko tej chwili, w półśnie, dźwięków.. i coś do zapisania, bo do rana nie ma szans ;)

dobrej nocy :)

Irytujący, tak. Czasami tak bardzo, że się pogłębia.
Potrzeba samodyscypliny i zapracia, by z niego wyjść.
Dla mnie najbardziej, potrzeba ludzi wokół :)


/


Wronko, ktoś usiadł na ścianie po prawej stronie...

Ja mam chyba właśnie coś takiego...:-(

tak, a stan "pomiędzy" jest strasznie irytujący

Czasami budzenie się i dochodzenie do siebie trochę trwa ;)

wystarczy obudzić w sobie emocje, później to z górki ;)

dokładnie.

Jak duch się zmęczy to trza w drewno się na chwilę zamienić i czekać,...i czekać, no i ........... czekać
aż to drewno w rzeźbę zamieni się jakąś.

Skład doświadczeń = obraz

(:
im więcej rysujesz ("rysujesz"), tym ręka mniej "drewniana".
czasami jednak człowiek jest zmęczony duchowo, toteż całość obrazu "nie idzie".
tak myślę (z autopsji).

może przypadek nie jest tak do końca przypadkowy..

Fajna dyskusja sie wywiązała
Oczywiście każdy ma rację:-) Lubie gdy tak jest!
Ja myślę, że fotografia jest kompilacją przemyśleń i przypadku.
Pozdrawiam!:-)
Fota podoba się:-)

Ja od wielu lat już nie, brak czasu, ale w środku dalej jestem wędkarzem :-)

ja wędkuję :-) ła , nie w przenośni :-)

czasami chciałbym go uwolnić od tej ciężkiej charówy (ten czerep mój), ale on już mi na to nie pozwala.
Cha, cha, cha
Miłej nocy!
Nie, bez wykrzyknika, miłej nocy (no właśnie nie ma znaku - chyba w żadnym języku (alfabecie) określającego
ciszę, szept. Wykrzyknik, pytajnik, a gdzie szeptnik?

panoko, ja nie wiem, gdy fotografuje staram się wyłączyć umysł, nadinterpretacja, intelektualizacja, wizjonerstwo przeszkadza
mi, staram się tylko i wyłącznie obserwować uważnie i wybrać dobrą pozycję (kadr) i moment . staję
się okiem i spustem mówiąc poetycko :-PP

Hmmm, płynie ulicą rzeka ... ludzi.
Zarzucasz wędkę i czekasz aż drgnie spławik, drga, zacięcie i jest ryba.

Dawniej wędkowałem, czasami miałem mnóstwo brań i pusto w siatce.

;-)

Ale ja byłem na Twojej stronie lapa - nawet mam ją już w ulubionych (pięknie tam). Masz rację, to stan umysłu, wiecznie
nienasyconego jednak; musimy go ciągle karmić (nasz umysł to taka samonakręcająca się maszynka - jak zaczniesz to
już nie przestaniesz). Dlatego wydaje ci się, że to intuicja, instynkt, dar Boży, czy inne takie. A to Twoj umysł spokoju ci
nie daje.

oczywiście :-) myślę, że wiele czynników ma na to wpływ a pierwszym i najważniejszym jest to pytanie :-)
nie podejmę się rozbierania tego problemu na części za duzo czasu i nie czuje się kompetentny :-) (mądrala ;-) w
uproszczeniu chodzi o spokój wewnętrzny i otwartość :-) tak to widzę

Dla mnie ładne jest to zdjęcie..tylko tyle czy aż tyle? Nawiazujac do dyskusji, ja widzę zdjęcia, ale nie potrafię/nie
mam czasu/jednak nie potrafię ich zrobic tak jak widzę w głowie.
Dobrze, ze chociaz tam je widzę:) Jeszcze raz..ładne..tylko tyle czy aż tyle?:)

O, ciekawie Lapa mówi.
Zadawałeś sobie może pytanie, dlaczego raz dzieje siętak, a innym razem inaczej?
Z czego to wynika ?

panoko , ja to rozumiem jako stan umysłu, ducha :-) czasem wloke się godzinami i nic nie mogę zdziałać, ba zobaczyć a
innym razem , motywów dziesiątki dostrzegam , zdjęcia same powstają, lecz nie wiążę tego z wolą,
chęć moja jest i w jednym i w drugim przypadku , to stan "mnie" powiduje to co robię

Fotografia kontekstowa w zastanych warunkach, które bardzo szybko się zmieniają chyba musi być intuicyjna, inaczej nie
zdąży się raczej nacisnąć spustu.

lapa, a moze tez je masz w glowie, tyle ze gdzies gleboko w podswiadomosci... potem nazywamy to intuicja... ;-)
kreacja, czy nie... IMHO najwazniejsza jest prostota :-)

nie tylko o ulicy :-) o sposobie fotografowania, to jest męczące bo wymaga dużego skupienia i koncentracji przez dłuższy
czas, pstrykanie na oślep zakłuca i jedno i drugie :-) według mnie

ale ja nie mówiłem o fotografii. ''Nic co ludzkie...'', ''Człowiek jest tylko trzciną...'', itd., itp. O tym mówiłem.
Ślepy jeśli jest świadomy też może robić zdjęcia i malować obrazy, ale głupi nie.

Lapa, ale Ty mówisz o ulicy chyba?

masz w głowie weź modela , model , studio ,lampy , rekwizyt , aktor ... i już , prawie malarstwo=kreacja, ja zawsze czekam na dar ,
nie wiem jaki :-)

to macie szczęście bo u mnie obrazy się nie tworzą ....

podoba sie zdjęcie

totalnie inaczej pojmuję fotografię :-) jeśli masz zdjęcie wpierw w głowie to kreujesz je , nie rejestrujesz obserwację
, to dwa różne rodzaje fotografii , mieszanie ich nie zadziała na korzyść według mnie :-)

Coś w tym jest panoko.
Jeśli idę gdzieś i mam gotowe zdjęcia w głowie to potem je tylko wyłuskuję z rzeczywistości.
A jak idę "surowy" to pstrykam i tylko się męczę.

Od paru dni łazikuję po mieście. Szukam, patrzę i strzelam i widzę, że takie strzelanie pozbawione jest sensu.
Przypadek misi być sprowokowany (mam nadzieję, że wiesz o czym mówię). Kiedy długo chodzisz z czymś w głowie
(pomysł, idea), wówczas ów przypadek następuje. Tak się dzieje kiedy maluję. Obraz w którymś momencie sam
się maluje. Czyli musi dojrzeć we mnie, za nim objawi się na płaszczyźnie. Ze zdjęciami jest to samo. Na tym
zdjęciu jeszcze tego nie ma. Szukasz na razie.

Pozdrawiam i życzę wielkiej wnikliwości... i precyzji w konstruowaniu myśli.

ładne, światło też :-)
to na dole i z lewej to po wywoływaniu? :-)
tu akurat pasuje jak ulał :-) nierzeczywiście

Wronko, cuda tym Zenkiem robisz ;-)